Architect – Visionair – Kunstenaar

Vjenceslav Richter (geb. 1917 Omilje, gest. 2002 Zagreb) behaalde in 1949 zijn diploma architectuur aan de Technische Faculteit in Zagreb (Vandaag: Faculteit voor Architectuur). Reeds tijdens zijn studies was hij intensief betrokken bij de planning en constructie van allerlei tentoonstellingspaviljoenen, wat zijn belangrijkste bezigheid zou worden. Het ontwerpen van deze paviljoenen gaf hem de ruim de gelegenheid tot experimenteren en zijn projecten waren altijd innoverend. Zo leerde hij de kunstenaars Ivan Picelj en Aleksander Srnec kennen. De drie vormden de kern van wat later de EXAT 51 zou worden. Deze groep omvatte naast kunstenaars ook architecten, disigners en theoretici en streefde een synthese na van alle kunstvormen, zowel toegepaste als zuiver esthetische. Hun veelvuldige samenkomsten en besprekingen openden de weg naar de hedendaagse kunst en nieuwe experimentele kunstvormen. In dit hele gebeuren speelde Vjenceslav Richter een bijzondere rol vermits hij zich zijn hele creatieve leven lang inzette voor zijn ultieme streefdoel: de exploratie van nieuwe kunstvormen en de synthese zoeken tussen architectuur, beeldende kunst en beeldhouwkunst. Zijn meest bekende motto luidde: ‘Zolang er ateliers zijn waar in wordt geëxperimenteerd, blijft EXAT levend, waar zich dat ook moge voordoen.’ Richters bezorgdheid over de leefbaarheid van onze moderne steden leidde tot het baanbrekende ‘Systemisch urbanisme’. Een totaalconcept met een uitgesproken toekomstvisie op mens en maatschappij.